Θέλεις νά ἁγιάσεις; Ὁμιλίες σέ ἑορτές ἁγίων
Φεβρουάριος
π. Συμεών Κραγιόπουλος
Ἡ ἁγία Φιλοθέη θά ἔλεγε σέ ὅλους ἐμᾶς: «Ἀκολουθῆστε με. Καί σ ̓ ἐμένα ἦρθαν τά πράγματα ὅπως ἦρθαν, ἀλλά νά, ἀκολούθησα τόν Χριστό. Ὅ,τι κι ἄν σᾶς τύχει, μή δειλιάσετε, μέχρι νά φτάσετε στό τέλος. Μή φοβάστε· θά φτάσετε στό τέρμα τοῦ δρόμου. Καί ὅταν θά ἔρθετε ἐδῶ, θά δεῖτε…» Ἔτσι ἔχει νόημα ἡ ζωή μας: νά πιαστοῦμε ἀπό τό τέρμα τοῦ δρόμου, νά τρέχουμε πρός τό τέρμα ἀκολουθώντας διά τῶν ἁγίων τόν Χριστό. Ἔτσι ἀναπαύεται κανείς καί εἶναι σάν νά ἔχει ἤδη ὅλη ἐκείνη τήν πραγματικότητα.
Αὐτό ὅμως σημαίνει ὅτι στίς συγκεκριμένες στιγμές θά χρειαστεῖ νά ἀντιμετωπίσεις καί τό πιό μικρό πράγμα διαφορετικότερα ἀπό ὅ,τι τό ἀντιμετώπιζες μέχρι αὐτή τή στιγμή. Ἄλλο εἶναι νά ἀντιμετωπίσεις τό ὁποιοδήποτε, καί ἕνα παραμικρό ἐμπόδιο, ὡς ὁ ἄνθρωπος πού ξέρει, πού μπορεῖ, πού θά τά καταφέρει, καί ἄλλο εἶναι νά τό ἀντιμετωπίσεις μέσα στό πνεῦμα αὐτό: «Ἀφοῦ τό ἐπιτρέπει ὁ Θεός… Ἔτσι μᾶς εἶπε ἡ ἁγία Φιλοθέη, πώς ὅ,τι κι ἄν τύχει, μόνο καλό θά μᾶς κάνει, ὄχι κακό». Ὤ, τό ἀγκαλιάζεις καί τό ξεπερνᾶς, μέ τή γλυκιά ἐλπίδα ὅτι θά ἔρθει ἐκείνη ἡ εὐλογημένη ἡμέρα πού θά βρεθοῦμε ἐκεῖ ὅπου εἶναι ἡ ἁγία, ἐκεῖ ὅπου εἶναι ὅλοι οἱ ἅγιοι καί ἀπολαμβάνουν τή δόξα τοῦ Θεοῦ.
Κεντρική διάθεση: Ἐκδόσεις «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας»
https://toperivoli.gr/product/θέλεις-να-αγιάσεις-ομιλίες-σε-εορτές-α/
Περιεχόμενα
Ἀντί προλόγου:
Ἔχουμε καημό γιά τήν ἁγιότητα;………………………………9
2 Ἡ Ὑπαπαντή
τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
Ὁ χριστιανός ζεῖ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ…………………………19
Ζοῦμε, γιά νά δοῦμε τόν Χριστό………………………………25
3 Τοῦ δικαίου Συμεών τοῦ Θεοδόχου
καί Ἄννης τῆς προφήτιδος
Πάρε τήν ἀπόφαση καί μή φοβᾶσαι·
ἀλλά στρώσου κάτω…………………………………………………35
Στάση προσμονῆς…………………………………………………….53
4 Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν
Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου……………………………………..72
Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Νικολάου
ὁμολογητοῦ τοῦ Στουδίτου………………………………………78
5 Τῆς ἁγίας μάρτυρος Ἀγάθης………………………………………..85
Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Θεοδοσίου
τοῦ ἐν τῷ Σκοπέλῳ (ἤτοι τοῦ ἐξ Ἀντιοχείας)……………90
6 Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Βουκόλου,
ἐπισκόπου Σμύρνης………………………………………………….97
Τῆς ἁγίας μάρτυρος Φαύστης
καί τῶν σύν αὐτῇ Εὐϊλασίου καί Μαξίμου……………..102
Τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν
Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου
τοῦ ἐπικαλουμένου Προφήτου
Ὅταν ταπεινώνεσαι,
ὅλα εἶναι ἁπλά, εὔκολα…………………………………………..107
Ὅπου καλεῖ καθέναν ὁ Θεός,
ἐκεῖ θά ἁγιάσει……………………………………………………….118
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Φωτίου,
ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως…………………….126
7 Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Παρθενίου
ἐπισκόπου Λαμψάκου…………………………………………….132
Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Λουκᾶ
τοῦ ἐν τῷ Στειρίῳ ὄρει τῆς Ἑλλάδος………………………141
Τῶν ἁγίων χιλίων τριῶν μαρτύρων,
τῶν ἐν Νικομηδείᾳ μαρτυρησάντων……………………….146
8 Τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος
Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου…………………………………..150
9 Τοῦ ἁγίου μάρτυρος Νικηφόρου…………………………………157
10 Τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους
τοῦ θαυματουργοῦ………………………………………………….168
Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ζήνωνος…………………………..177
12 Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Μελετίου,
ἀρχιεπισκόπου Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης…………………182
Τῆς ὁσίας Μαρίας
τῆς μετονομασθείσης Μαρῖνος……………………………….189
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἀντωνίου,
ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως…………………….194
1
3 Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Μαρτινιανοῦ………………………199
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Εὐλογίου,
ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας…………………………………212
1
4 Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Αὐξεντίου
τοῦ ἐν τῷ Βουνῷ……………………………………………………..218
Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν
Μάρωνος………………………………………………………………..223
15 Τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ὀνησίμου………………………………231
17 Τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος
Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος…………………………………………240
19 Τῆς ὁσίας μητρός ἡμῶν
Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας………………………………………….246
Εὐλογία πάνω στήν εὐλογία…………………………………..246
Ὅλους μᾶς ἔχει καλέσει ὁ Θεός
νά γίνουμε δικοί του……………………………………………….255
Ἀγάπη σημαίνει θυσία……………………………………………257
Ἕνα συνεχές παρόν
ἡ κοινωνία μας μέ τόν Κύριο………………………………….273
Σήμερα θά λογιστεῖ μάρτυρας
ὅποιος… ………………………………………………………………….285
20 Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν
καί θαυματουργοῦ Λέοντος,
ἐπισκόπου Κατάνης………………………………………………..299
Τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος
Σαδώκ ἐπισκόπου…………………………………………………..312
Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Βησσαρίωνος……………………315
21 Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Τιμοθέου
τοῦ ἐν Συμβόλοις…………………………………………………….321
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Εὐσταθίου,
ἀρχιεπισκόπου Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης…………………328
Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Γεωργίου,
ἐπισκόπου Ἀμάστριδος…………………………………………..333
23 Τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Πολυκάρπου,
ἐπισκόπου Σμύρνης………………………………………………..342
24 Ἡ πρώτη καί δευτέρα εὕρεσις τῆς τιμίας κεφαλῆς
τοῦ ἁγίου ἐνδόξου προφήτου
Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου………………………368
26 Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Πορφυρίου,
ἐπισκόπου Γάζης…………………………………………………….377
Τῆς ἁγίας μάρτυρος
Φωτεινῆς τῆς Σαμαρείτιδος
καί τῶν σύν αὐτῇ……………………………………………………378
27 Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν καί ὁμολογητοῦ
Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου………………………………….388
Ὁ ὅσιος πατήρ ἡμῶν Θαλλέλαιος
ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται……………………………………………….391
Ἀντί ἐπιλόγου………………………………………………………………..403
Τά ψέματα τελείωσαν.
Νά γίνουμε ἀληθινοί……………………………………………….403
Ἀποσπάσματα ἀπό ὁμιλίες
19 Φεβρουαρίου
Ὅλους μᾶς ἔχει καλέσει ὁ Θεός νά γίνουμε δικοί του
Σήμερα, ἑορτή τῆς ἁγίας Φιλοθέης, πολύ καθαρά μᾶς βοηθάει ὁ Θεός νά καταλάβουμε ὅτι ὅλους μᾶς ἔχει καλέσει καί τά ἔχει κανονίσει ὅλα ὁ Θεός νά εἴμαστε δικοί του, νά γίνουμε δικοί του. Ἐάν προσέξει κανείς καλύτερα, θά δεῖ μέσα του ὅτι ὑπάρχει αὐτή ἡ κλήση ἀπό τόν Θεό, ὑπάρχει αὐτή ἡ ἕλξη ἀπό τόν Θεό, καί χρειάζεται κανείς νά μήν ἐπηρεαστεῖ ἀπό τίποτε καί νά ἀνταποκριθεῖ, νά ἀνταποκριθεῖ πλήρως, ὅ,τι κι ἄν χρειαστεῖ νά κάνει κανείς, ὅ,τι κι ἄν στοιχίσει αὐτό. Καί θά στοιχίσει.
Ὁ Θεός ξέρει πῶς τά ἔχει κανονίσει γιά τόν καθένα μας. Ἐάν δέν μπεῖ κανείς μέσα σ᾿ αὐτό τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ, πού ἔχει γιά ὅλους μας ὁ Θεός ἀλλά καί γιά τόν καθένα χωριστά, ἄν δέν μπεῖ ἐκεῖ, θά χαθεῖ· θά μείνει ἀπ᾿ ἔξω καί θά χαθεῖ. Ὅποιος θά ἀνταποκριθεῖ, πάλι ὁ ἴδιος ὁ Θεός θά τόν στηρίξει, θά τόν ἐνδυναμώσει, θά τόν ὁδηγήσει, θά τόν χαριτώσει· ὁ ἴδιος ὁ Θεός θά εἶναι μαζί του, καί θά τά ἀντέξει κανείς ὅλα μέχρι τέλους. Καί κάποτε ἀξιώνονταν οἱ ἅγιοι, καί ἡ ἁγία Φιλοθέη, νά βαπτισθοῦν καί στήν κολυμβήθρα τοῦ αἵματος. Ἀλλά ὅλοι ὅμως εἴμαστε βαπτισμένοι στήν ἱερά κολυμβήθρα. Καί καθώς θά βαδίσουμε, χωρίς νά διστάσουμε, ἀλλά καί χωρίς νά γογγύσουμε, τόν δρόμο πού μᾶς ἔχει ὁρίσει ὁ Θεός –ἀκριβῶς διότι μᾶς ἔκανε καί ἐν μυστηρίῳ δικούς του μέ τό μυστήριο τοῦ βαπτίσματος καί μέ ὅλα τά μυστήρια πού εἶναι μέσα στήν Ἐκκλησία– θά μᾶς φέρει στό τέλος, θά μᾶς ὁδηγήσει μέχρι τό τέλος· θά μᾶς καθαρίσει, θά μᾶς σώσει, θά μᾶς ἁγιάσει, θά μᾶς θεώσει.
Ἔτσι ἔχει νόημα ἡ ζωή μας: νά τρέχουμε πρός τό τέρμα
Θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι ἡ ἁγία Φιλοθέη θά λέει σέ ὅλους μας αὐτό, νομίζω: «Ἀκολούθα με», μέ τήν ἔννοια ὅτι ἀκολουθεῖ κανείς τελικά τόν Χριστό. Εἰδάλλως δέν θά ἔλεγε ὁ ἀπόστολος Παῦλος μόνο τό μιμηταί μου γίνεσθε, ἀλλά πρόσθεσε καθώς κἀγώ Χριστοῦ. «Ἀκολούθα με. Ὅ,τι κι ἄν σοῦ τύχει, ὅ,τι κι ἄν σοῦ συμβεῖ, μή φοβᾶσαι· ὅ,τι καί νά εἶναι, συμβαίνει γιά νά φθάσεις στό τέρμα αὐτοῦ τοῦ δρόμου. Δέν μπορῶ νά σοῦ πῶ περισσότερα. Ὅταν ἔρθεις ἐδῶ, θά δεῖς».
Καταλάβατε; Αὐτό εἶναι. Ἔτσι ἔχει νόημα ἡ ζωή μας: νά πιαστοῦμε ἀπό τό τέρμα τοῦ δρόμου, νά τρέχουμε πρός τό τέρμα, ἀκολουθώντας διά τῶν ἁγίων τόν Χριστό. Δέν μπορεῖτε νά φανταστεῖτε πόσο κακό κάνει, μά πόσο κακό κάνει, ὅταν κανείς θέλει νά μάθει –σέ τελευταία ἀνάλυση βέβαια εἶναι ἀπιστία, ἄς φαίνεται ὅτι εἶναι κάτι ἄλλο– θέλει νά γνωρίζει, εἴτε ἀπό περιέργεια εἴτε διότι θέλει νά ἔχει σιγουριά καί νά βεβαιωθεῖ. Ἐνῶ ἐκεῖνο τό ὁποῖο εἶναι εὐάρεστο στόν Θεό εἶναι νά κάνει ἡ ψυχή αὐτό πού εἴπαμε τώρα: «Μήν περιμένεις νά σοῦ πῶ», λέει ἡ ἁγία Φιλοθέη, «πῶς εἶναι ἐδῶ τά πράγματα. Θά ἔρθεις καί θά δεῖς».
Καταλάβατε; Ἡ ψυχή πού ἀρκεῖται σ᾿ αὐτό καί δέν θέλει, σώνει καί καλά, νά βεβαιωθεῖ, νά σιγουρευτεῖ καί νά καταλάβει, ἀναπαύεται. Ἐκεῖνα ἀποπροσανατολίζουν τήν ψυχή, τή φθείρουν. Νομίζει κανείς πώς αὐτός ἔχει πολύ μυαλό, ξέρει, καταλαβαίνει, εἶναι ἔξυπνος –αὐτό περιποιεῖ τιμή στό ἐγώ– καί δέν τά παίρνει ἁπλά. Ἐνῶ ἄν τά πάρει ἁπλά –ἔτσι λέει ὁ Θεός, ἔτσι λέει ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας– καί ἀφήνεται στίς ἀλήθειες αὐτές μέ ἐμπιστοσύνη καί μέ ὅση περισσότερη ἁπλότητα μπορεῖ, ἀναπαύεται.
«Μή φοβάστε· θά φτάσετε στό τέλος»
Ἔχει πολύ μεγάλη σημασία λοιπόν νά πιστεύεις ἔτσι ἁπλά‑ἁπλά. Ποιός μπορεῖ τώρα νά φέρει ἐπιχείρημα καί νά ἀνατρέψει αὐτό πού λέμε αὐτή τή στιγμή; Ἐμεῖς ἄνετα μποροῦμε νά τό λέμε, σάν νά ἀκοῦμε τήν ἁγία Φιλοθέη. Δέν σημαίνει ὅτι ἀκοῦμε τήν ἁγία Φιλοθέη –νά μήν πάει τό μυαλό μας δέν ξέρω ποῦ– ἀλλά αὐτό εἶναι μέσα στήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ.
Ἐάν, ὑποθέσουμε, δέν μποροῦμε νά τό ποῦμε αὐτό, ποῦ εἶναι ὁ χριστιανισμός; Ποιό δηλαδή; Ὅτι ἡ ἁγία Φιλοθέη θά ἔλεγε αὐτή τή στιγμή σέ ὅλους ἐμᾶς, πού ἀποτελοῦμε αὐτό τό μικρό ποίμνιο: «Ἀκολουθῆστε με». «Ἀκολουθῆστε με» μέ τήν ἔννοια: «Καί σ᾿ ἐμένα ἦρθαν τά πράγματα ὅπως ἦρθαν, ἀλλά νά, ἀκολούθησα τόν Χριστό». «Ἀκολουθῆστε με, λοιπόν. Ὅ,τι κι ἄν σᾶς τύχει, μή δειλιάσετε, μέχρι νά φτάσετε στό τέλος. Μή φοβάστε· θά φτάσετε στό τέλος. Καί ὅταν θά ἔρθετε ἐδῶ, θά δεῖτε». Καί ἀναπαύεται κανείς καί εἶναι σάν νά ἔχει ἤδη ὅλη αὐτή τήν πραγματικότητα.
Αὐτό ὅμως σημαίνει ὅτι στίς συγκεκριμένες στιγμές θά χρειαστεῖ κανείς νά ἀντιμετωπίσει καί τό πιό μικρό πράγμα διαφορετικότερα ἀπό ὅ,τι τό ἀντιμετώπιζε μέχρι αὐτή τή στιγμή. Ἄλλο εἶναι νά ἀντιμετωπίσεις τό ὁποιοδήποτε, καί ἕνα παραμικρό ἄς ποῦμε ἐμπόδιο, ὡς ὁ ἄνθρωπος πού ξέρει, ὡς ὁ ἄνθρωπος πού μπορεῖ, ὡς ὁ ἄνθρωπος πού θά τά καταφέρει, καί ἄλλο εἶναι νά τό ἀντιμετωπίσεις μέσα στό πνεῦμα αὐτό: «Ἀφοῦ τό ἐπιτρέπει ὁ Θεός… Ἔτσι μᾶς εἶπε ἡ ἁγία Φιλοθέη, πώς ὅ,τι κι ἄν τύχει, μόνο καλό θά μᾶς κάνει, ὄχι κακό». Ὤ, τό ἀγκαλιάζεις καί τό ξεπερνᾶς, μέ τή γλυκιά ἐλπίδα ὅτι θά ἔρθει ἐκείνη ἡ εὐλογημένη ἡμέρα πού θά βρεθοῦμε ἐκεῖ ὅπου εἶναι ἡ ἁγία, ἐκεῖ ὅπου εἶναι ὅλοι οἱ ἅγιοι καί ἀπολαμβάνουν τή δόξα τοῦ Θεοῦ καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Γιά σκεφθεῖτε, ὄχι μόνο νά πεισθεῖ ἡ ψυχή πλέον ὅτι τήν ἔσωσε ὁ Κύριος, τήν καθάρισε, τήν ἁγίασε, ἀλλά νά ζεῖ κανείς αὐτή τήν ἁγιότητα. Ὅπως ξέρετε, λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅτι ὑπάρχουν κυρίως αὐτά τά τρία: πίστη, ἐλπίδα, ἀγάπη. Ἀλλά καί ἡ πίστη καί ἡ ἐλπίδα θά ἐκλείψουν –δέν χρειάζονται στόν ἄλλο κόσμο– καί μένει μόνο ἡ ἀγάπη. Διότι ἐκεῖ δέν χρειάζεται νά πιστεύεις· βλέπεις. Ἐάν θυμάστε, κάπου λέει ὁ π. Τιμόθεος: «Μέ ἔσωσε ὁ Κύριος. Λοιπόν, τώρα δέν τό πιστεύω, δέν εἶναι θέμα πίστεως, ἀφοῦ τό ἔχω».