Ἀγαπητές μου ἐν Χριστῷ ἀδελφές, χαίρετε.
Καθώς βαδίζουμε πρός τή Μητρόπολη τῶν ἑορτῶν, τά ἅγια Χριστούγεννα, ἤθελα νά σᾶς ἀπευθύνω καί φέτος ἕναν ἁπλό χαιρετισμό καί νά κρατήσουμε ὅλες βαθιά στίς καρδιές μας ἕνα μήνυμα χαρᾶς καί εὐγνωμοσύνης πρός τόν ἅγιο Θεό μας.
Ὅπως καί νά ἔρθουν τά πράγματα, τά ἄνω κάτω νά γυρίσουν, ἡ γῆ καί ὁ οὐρανός νά κολλήσουν, δέν ἔχουμε νά φοβηθοῦμε τίποτε, γιατί ὁ Χριστός κυβερνάει τόν κόσμο. Ὁ κοσμοκράτωρ τοῦ αἰῶνος τούτου ποτέ δέν θά μποροῦσε νά φέρει τήν ἀνθρωπότητα σ᾿ αὐτή τή σύγχυση καί τήν ἀναταραχή, ἄν δέν ἔδινε πρῶτα ὁ Κύριος τήν ἄδειά του. Καί τήν ἔδωσε ἀκριβῶς ἀπό ἀγάπη στά πλάσματά του, γιατί θέλει μέ ὅλους τούς τρόπους νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν ἁμαρτία.
Ἄς θυμηθοῦμε καί πάλι τό μήνυμα τοῦ μακαριστοῦ πατρός μας Συμεών, ὅτι ποτέ ἄλλοτε οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς δέν ἦταν τόσο κατάλληλες ὅσο οἱ σημερινές γιά τή σωτηρία μας· γιατί αὐτή ἡ κατάσταση μᾶς βοηθάει νά συναισθανθοῦμε περισσότερο τήν ἁμαρτωλότητά μας καί νά ζήσουμε τήν ἀληθινή μετάνοια.
Θάρρος, λοιπόν, καί αἰσιοδοξία, ἐφόσον ὁ Κύριός μας εἶναι Θεός ἀγάπης καί τίποτε δέν μπορεῖ νά μᾶς χωρίσει ἀπό αὐτή τήν ἀγάπη. Μᾶς τό βεβαιώνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή του: «Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; Θλῖψις ἤ στενοχωρία ἤ διωγμός ἤ λιμός ἤ γυμνότης ἤ κίνδυνος ἤ μάχαιρα; Πέπεισμαι γάρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωή οὔτε ἄγγελος οὔτε ἀρχή οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν» (Ρωμ. 8, 35· 38-39).
Κατόπιν τούτου, ἔχοντας ὡς πρότυπό μας τόν Χριστό, μέ πολλή προθυμία, ἀδελφές μου, καί μέ τή θέλησή μας νά μποῦμε στόν ζυγό τῆς ὑπακοῆς στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τῆς εὐλογημένης ταπεινώσεως. Ἐκεῖ στό ἀφανές σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ τήν ἔζησε πρῶτος ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας καί μᾶς τή δίδαξε μέ ὅλη τήν ἐπί γῆς βιοτή του: «Μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ ὅτι πρᾶός εἰμι καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν» (Ματθ. 11, 29). Μή ζητᾶμε, λοιπόν, τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς μας ἔξω ἀπό τήν ταπείνωση.
Καιρός νά μποῦμε καί ἐμεῖς στό προσωπικό σπήλαιό μας, ἐκεῖ ὅπου ἔχουν σκηνώσει ληστές ὅλων τῶν κατηγοριῶν καί ἀπειλοῦν νά θανατώσουν τήν ψυχή μας. Εἰς μάτην ὅμως ὁ κόπος τους καί ἡ μανία τους. Ἄν ἐμεῖς θωρακιστοῦμε μέ τό μοναδικό ὅπλο τῆς «ἀδύναμης» ταπεινώσεως, τότε θά ἐγκαταλείψουν πάραυτα τό κρησφύγετό τους, γιατί ὁ διάβολος δέν μπορεῖ νά περάσει στήν περιοχή τῆς ταπεινώσεως. Εἶναι ξένη πρός τή φύση του. Ἄν εἶσαι ταπεινός –τόνιζε ὁ π. Συμεών– δέν σέ βρίσκει ὁ διάβολος, ὅπως δέν κατάλαβε καί τήν ἄκρα ταπείνωση τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας μας καί κατατροπώθηκε παταγωδῶς.
Μή φοβᾶστε, ἀδελφές μου, «ἡ ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον» (Α’ Ἰω. 4,18). Εἰ ὁ Θεός μεθ᾿ ἡμῶν, οὐδείς καθ᾿ ἡμῶν.
Καλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα μέσα στήν ταπείνωση καί στήν ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας.
Μέ πολλή ἐν Χριστῷ συμπάθεια καί ἀγάπη
ἡ Γερόντισσα Φιλοθέη μοναχή
Πανόραμα 29.11.2021