Καί τώρα πάλι νά ποῦμε στήν ἀγάπη σας λίγα λόγια. Θεωρῶ ὅτι θά ἦταν καλό σήμερα πού εἶναι ἡ πρώτη Κυριακή τοῦ νέου ἔτους, πού εἴμαστε ἀκόμη στίς πρῶτες ἡμέρες τοῦ νέου ἔτους νά ἀναφερθοῦμε λίγο σ᾿ αὐτή τή σύντομη εὐχή πού κάνει ὁ ἱερέας σέ κάθε Θεία Λειτουργία.

Ὅπως εἴπαμε καί ἄλλη φορά, αὐτός ὁ διάλογος πού γίνεται, ἄς τό ποῦμε ἔτσι, μεταξύ τοῦ λειτουργοῦντος ἱερέως καί τοῦ λαοῦ μετά τή μεγάλη Εἴσοδο καί μετά τήν ἀπαγγελία τοῦ συμβόλου τῆς Πίστεως, καί πού ἀρχίζει μέ τό «Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου», δέν λείπει ἀπό καμία Λειτουργία. Καί στή Λειτουργία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου τόν ἔχουμε καί στή Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί στίς ἄλλες Λειτουργίες.

«Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴη μετά πάντων ὑμῶν». Εἴθε νά εἶναι ἡ Χάρις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μαζί σας, μέ ὅλους σας. Αὐτή εἶναι ἡ εὐχή καί ἡ εὐλογία πού δίδεται καί ξεκινάει ἡ Θεία Λειτουργία.

Ὁ κάθε ἄνθρωπος πού θά πιστέψει στόν Χριστό, μέ τό βάπτισμα καί μέ τό χρίσμα γίνεται χριστιανός, γίνεται μέλος τῆς Ἐκκλησίας. Δηλαδή, μέ τό βάπτισμα γεννιέται καινούργιος ἄνθρωπος κανείς, καί μέ τό χρίσμα παίρνει τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τά ὁποῖα θά τά ἔχει πάντοτε ὁ χριστιανός –πρέπει νά τά ἔχει– καί τά ὁποῖα τόν βοηθοῦν νά αὐξάνει στήν πνευματική ζωή.

Πολύ εὐλογημένη εἶναι αὐτή ἡ νύκτα, ἀδελφοί μου. Μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεός ἀκόμη μιά φορά νά βρεθοῦμε στόν ναό του, μέσα στή λατρεία, μέσα στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Καθώς θά προσέλθουμε τώρα νά κοινωνήσουμε τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, μᾶς ἀξιώνει ὁ Θεός ὄντως νά τόν συναντήσουμε. Ἄν ἐπιτρέπεται νά πῶ, νά τόν συναντήσουμε περισσότερο ἤ καλύτερα, πολύ-πολύ περισσότερο ἀπό τούς ποιμένες, οἱ ὁποῖοι εἶδαν τούς ἀγγέλους νά ἀνεβαίνουν, νά κατεβαίνουν καί νά ψάλλουν Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Οἱ ὁποῖοι ποιμένες ἄκουσαν ἀπό τόν ἄγγελο: Μή φοβεῖσθε· ἰδού εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ (Λουκ. 2, 10), καί πῆγαν στή Βηθλεέμ καί μέσα στή φάτνη εἶδαν τόν Κύριο καί τόν προσκύνησαν. Πλεῖον ὧδε· πλεῖον!

«Νῦν αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σύν ἡμῖν ἀοράτως λατρεύουσιν. Ἰδού γάρ εἰσπορεύεται ὁ Βασιλεύς τῆς δόξης. Ἰδού θυσία μυστική, τετελειωμένη, δορυφορεῖται. Πίστει καί πόθῳ προσέλθωμεν, ἵνα μέτοχοι ζωῆς αἰωνίου γενώμεθα».

Ἐμεῖς οἱ χριστιανοί, ἀδελφοί μου, χρεωστοῦμε πολλές εὐχαριστίες σ᾿ ὅλους τούς ἁγίους καί εἰδικότερα σέ ὁρισμένους γνωστούς μας ἁγίους. Πολύ-πολύ ἰδιαίτερα ὀφείλουμε εὐγνωμοσύνη στόν μεγάλο ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν ἱερό Χρυσόστομο, πού σήμερα τελοῦμε τή μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ λειψάνου του.