Σάββατο μετά τά Φῶτα
(Ματθ. 4, 1-11)
Ὅσο περισσότερο ὁ Θεός προσέχει τόν πόθο μας, τόσο πιό πολύ θά ἀφήσει νά πειρασθοῦμε
Χαίρεται κανείς, ὅταν βλέπει τήν ἀνταπόκριση τοῦ πληρώματος, ὅπως λέγεται, τῆς Ἐκκλησίας, τήν ἀνταπόκριση τῶν πιστῶν, τήν ἀνταπόκριση, ἄν θέλετε, τή δική σας. Καί εἶναι μιά ἀνταπόκριση τό ὅτι πάλι αὐτή τήν ὥρα ἀφήσατε τήν ἀνάπαυσή σας, τόν ὕπνο σας, τή ζεστασιά σας καί ἤρθατε νά ἐκκλησιασθεῖτε. Δέν μπορεῖ νά μή λάβει κανείς ὑπόψιν αὐτή τήν ἀνταπόκριση, μέ τήν ἔννοια νά ἀνταποκριθεῖ μέ τή σειρά του πάλι κανείς σ᾿ αὐτή τήν ἀνταπόκριση.
Ὅλα αὐτά δείχνουν ὅτι βαθιά μέσα στήν ψυχή ὑπάρχει ὁ πόθος, ὑπάρχει ἡ ἐπιθυμία νά ἀγαπήσει κανείς τόν Θεό, νά ἀνταποκριθεῖ στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, νά ξεπεράσει κανείς τήν ὁποιαδήποτε κατάστασή του καί νά ζήσει ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, νά ζήσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, νά ζήσει τήν κατά Θεόν ζωή, τήν ἀληθινή ζωή. Ὑπάρχει αὐτός ὁ πόθος, καί ὅσο περισσόστερο μέ τόν ἕναν ἤ τόν ἄλλο τρόπο ἐκδηλώνουμε αὐτόν τόν πόθο, τόσο ὁ Θεός προσέχει τόν πόθο μας αὐτό, τήν ἀνταπόκριση πού δείχνουμε στήν πρόσκλησή του, στήν ἀγάπη του καί μέ τή σειρά του θ᾿ ἀνταποκριθεῖ. Θά μᾶς δώσει περισσότερη Χάρι, θά μᾶς δώσει φωτισμό, θά μᾶς ὁδηγήσει στή Βασιλεία του.
Σύμφωνα ὅμως καί μέ τή σημερινή εὐαγγελική περικοπή πού, ὅπως ἀκούσατε, ἀναφέρεται στούς πειρασμούς τοῦ Κυρίου, πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι, ὅσο περισσότερο ὁ Θεός μᾶς δέχεται, ὅσο περισσότερο ὁ Θεός προσέχει τόν πόθο μας καί ἀνταποκρίνεται σ᾿ αὐτόν, ὅσο περισσότερο ὁ Θεός μᾶς ἀναγνωρίζει ὡς δικούς του, θέλει νά μᾶς κάνει φίλους του, τόσο πιό πολύ θά ἀφήσει νά πειρασθοῦμε. Δέν γίνεται χωρίς αὐτό. Καί ἄν ἀκόμη κανείς ἦταν ἀναμάρτητος, ὅσο ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, πάλι θά πειραζόταν. Ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ὡς ἄνθρωπος βέβαια, ὁδηγήθηκε ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ στήν ἔρημο _ὅσοι πήγαμε στούς Ἁγίους Τόπους ξέρουμε ποῦ περίπου πῆγε ὁ Κύριος_ γιά νά πειρασθεῖ ἀπό τόν διάβολο. Καί θά ἔλεγε κανείς ὅτι ἐπειράσθη στίς πιό κρίσιμες στιγμές. Πῆγε ὁ ἴδιος καί ἄρχισε νά νηστεύει καί ἀσφαλῶς νύκτα-μέρα ἦταν προσευχόμενος, ἀλλά ὅμως ὡς ἄνθρωπος πείνασε, ὡς ἄνθρωπος, ἄν θέλετε, κουράσθηκε, καί ἀκριβῶς τότε πού ἦταν οἱ πιό δύσκολες, ἄς ποῦμε, ὧρες, ἦλθε ὁ διάβολος νά τόν πειράξει. Καί πῆρε βέβαια τό μάθημά του. Αὐτό δείχνει, καθώς ἔχουμε ὑπόψιν μας καί τή ζωή ὅλων τῶν ἁγίων, ὅτι δέν ὑπάρχει κανείς ὁ ὁποῖος δέν θά πειρασθεῖ.
Γιατί ἔχουμε πειρασμούς;
Μόνο νά προσέξει κανείς γιατί πειράζεται. Ἄλλο εἶναι νά πειράζεσαι κατά παραχώρηση Θεοῦ, ἀκριβῶς γιά νά δοκιμασθεῖς, γιά νά γίνεις πιό πολύ τοῦ Θεοῦ, γιά νά καθαρισθεῖ ἡ ψυχή σου καί νά δοθεῖ καθαρά στόν Θεό, καί ἄλλο εἶναι νά πειράζεσαι, διότι μόνος σου δημιουργεῖς πειρασμούς, μόνος σου δημιουργεῖς τέτοιες καταστάσεις. Διότι ὑπάρχουν πολλοί πού πειράζονται, ἀκριβῶς διότι μόνοι τους δημιουργοῦν τέτοιες καταστάσεις καί τέτοιες συνθῆκες, γιά νά πειράζονται. Τό γρηγορότερο κανείς πρέπει νά ξεπεράσει αὐτές τίς καταστάσεις καί προπαντός νά σταματήσει νά προκαλεῖ τέτοιες καταστάσεις. Τό γρηγορότερο κανείς νά στραφεῖ τιμιότερα καί ἀληθινότερα στόν Θεό, γιά νά τόν ἀναλάβει ὁ Θεός.
Ἅμα ὁ Θεός ἐν τῇ ἀγάπῃ του καί ἐν τῇ εὐσπλαγχνίᾳ του οἰκονομήσει τά πράγματα νά πειρασθεῖς, μή φοβᾶσαι ἀπ᾿ αὐτούς τούς πειρασμούς. Ὁ Θεός θά σέ βοηθήσει καί θά νικήσεις, γιατί κάθε χριστιανός, ὅπως τό βλέπουμε στήν Ἀποκάλυψη, τελικά πρέπει νά εἶναι νικητής. Εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος πού μάχεται μέσα στόν ἄνθρωπο ἐναντίον τοῦ πειρασμοῦ, ἐναντίον τοῦ διαβόλου. Ὅμως τελικά ὁ Θεός τά οἰκονομεῖ ἔτσι τά πράγματα, ὥστε νά συμμετέχει σ᾿ αὐτόν τόν ἀγώνα καί ὁ ἄνθρωπος καί τελικά ὁ καθένας νά εἶναι ὄντως νικητής, γιά νά λάβει τό στεφάνι τῆς νίκης.
Νά τά ἔχουμε λοιπόν ὑπόψιν αὐτά καί νά ξεκαθαρίσουμε τή θέση μας ἀπέναντι στόν Θεό. Νά μήν ἐρωτοτροποῦμε μέ τό κακό, μέ τήν ἁμαρτία καί συγχέουμε αὐτό πού κάνουμε τάχα μέ τούς πειρασμούς πού συνεπάγεται ἡ πνευματική ζωή. Νά σταματήσουμε νά προσκλίνουμε πρός τήν ἁμαρτία καί νά ἀγωνιζόμαστε τίμια. Ἔτσι, μπορεῖ νά ἔχουμε πειρασμούς φοβερούς, δυσβάσταχτους μερικές φορές, ἀλλά δέν ἔχει κανείς νά φοβηθεῖ, διότι, ὅπως εἴπαμε, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος οἰκονομεῖ τά πράγματα ἔτσι καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θά βοηθήσει.
Ἔχοντας ὑπόψιν ὅλα αὐτά καί, ὅπως εἶπα στήν ἀρχή, τόν πόθο πού δείχνετε, τήν ἀνταπόκρισή σας αὐτή, ὅ,τι μποροῦμε νά κάνουμε, θά κάνουμε, ἀδελφοί μου.
11-1-1986