Πρός τό τέλος τῆς ζωῆς του κανείς θά περάσει τόν μεγάλο πειρασμό
Ὁ σατανᾶς, καθώς λέει ἐδῶ, θά δεθεῖ γιά χίλια χρόνια καί ὕστερα θά ἀφεθεῖ πάλι γιά λίγο καιρό ἐλεύθερος. Καί αὐτός θά εἶναι ὁ μεγάλος πειρασμός τῆς ἀνθρωπότητος: ὅπως πρίν ἔρθει ὁ Χριστός ὁ σατανᾶς ἀλώνιζε γιά τά καλά τήν ὅλη ἀνθρωπότητα, ἔτσι καί λίγο πρίν τή Δευτέρα Παρουσία, τότε μέ τόν Ἀντίχριστο, θά ἀφεθεῖ τρόπον τινά ἐλεύθερος· γι᾿ αὐτό θά κάνει καί θαύματα τότε, ὥστε εἰ δυνατόν, ὅπως λέει, νά πλανήσει καί τούς ἐκλεκτούς.
Ναί, θά εἶναι μεγάλος πειρασμός αὐτός τότε, καί μετά θά ἔρθει ἡ τελική κρίση καί ἡ τελική καταδίκη τοῦ διαβόλου, πού θά ριφθεῖ στή λίμνη τήν καιομένη· τώρα εἶναι ἁπλῶς στή φυλακή. Ὅτι κάποτε θά ἔρθει ὁ φοβερός πειρασμός, αὐτό νά τό ἔχουμε ὑπ᾿ ὄψιν μας, ὄχι ὅμως μέ τήν ἔννοια ὅτι θά κάνουμε τό ἄλφα ἤ τό βῆτα καί θά τό ἀποφύγουμε. Μόνο ἄν εἴμαστε μέ τόν Χριστό θά γλιτώσουμε, ὄχι ἄν λάβουμε μέτρα.
Ὅλα αὐτά πού λέει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης εἶναι γιά τήν ὅλη ἀνθρωπότητα, γιά τήν ὅλη Ἐκκλησία, ἀλλά κατά κάποιον τρόπο εἶναι καί γιά τήν καθεμιά ψυχή χωριστά.
Ὁ Χριστός νίκησε τόν διάβολο, ἀλλά, βλέπετε, ὁ διάβολος τή χορεύει τήν ἀνθρωπότητα. Ὅμως ὅποιος πιστεύει στόν Χριστό εἶναι ἐλεύθερος ἀπό τόν διάβολο. Νά τό προσέξουμε αὐτό. Αὐτά πού λένε συνήθως: «Μέ ἔβαλε ὁ διάβολος, μέ πείραξε ὁ διάβολος» δέν στέκουν. Δέν μπορεῖ νά σέ πειράξει ὁ διάβολος. Τόν ἀφήνεις ἐσύ καί σέ πειράζει. Ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ νικᾶς τόν διάβολο, εἶναι νικημένος ὁ διάβολος γιά πάντα.
Κατά κάποιον τρόπο, ὁ καθένας, ὅποτε κι ἄν φύγει ἀπό αὐτό τόν κόσμο, εἶναι σάν νά διήνυσε ὅλη αὐτή τήν μακρά περίοδο καί τρόπον τινά ζεῖ καί ὅλα ἐκεῖνα πού θά ζήσουν ἔτσι συνολικά ἐκεῖνοι πού θά βρεθοῦν στά τελευταῖα χρόνια πού θά γίνει ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου, ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ. Ὁ καθένας, ὅταν πλησιάζει στό τέλος τῆς ζωῆς του, ὅποτε εἶναι αὐτό, καί ὁ πιό ἅγιος ἄνθρωπος, θά πειρασθεῖ. Νομίζω θά ἐπιτρέψει ὁ Θεός, γιά πολλούς καί διαφόρους λόγους, σάν νά βγαίνει ὁ διάβολος ἀπό τήν ἄβυσσο πού εἶναι κλειδωμένος, σάν νά λύνεται ἀπό τήν ἁλυσίδα πού εἶναι δεμένος, καί νά πειράζει γιά τά καλά τήν ψυχή, τήν ὅποια ψυχή.
Γιά πολλούς καί διαφόρους λόγους οἱ γέροντες, τά γεροντάκια, ἔχουν ἰδιορρυθμίες, ἔχουν παραξενιές. Καί ἕνας ἀπό τούς πειρασμούς, τούς τελευταίους αὐτούς πειρασμούς, εἶναι καί αὐτό: μειώνεται ἡ λογικότητα τοῦ ἀνθρώπου, μειώνονται οἱ ἀντιστάσεις του, μειώνεται ἡ ἐγρήγορσή του –πού φυλᾶς τόν ἑαυτό σου– μειώνονται αὐτά καί βγαίνουν ὅλες οἱ παραξενιές, βγαίνουν ὅλα τά πάθη. Καί ὁ διάβολος ἄλλο πού δέν θέλει. Καί εἰλικρινά σᾶς λέω, τό φοβοῦμαι αὐτό. Μέ τόν ἕναν ἤ τόν ἄλλο τρόπο φαίνεται πρός τά τελευταῖα του κανείς περνάει τόν μεγάλο πειρασμό.
Δέν βρίσκεις τήν ἀλήθεια, εἶσαι ἐκτός ἀληθείας καί ἐκτός πραγματικότητος, ὅταν δέν δεῖς τά πάντα ὅτι εἶναι μέσα στήν ὅλη πρόνοια τοῦ Θεοῦ.
Χρειάζεται νά εἴμαστε συνεχῶς στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ, νά εἴμαστε ἀληθινά στόν ἀληθινό δρόμο τοῦ ἀληθινοῦ Χριστοῦ.
Θέλεις νά ἀγαπᾶς τόν Χριστό; Θέλεις νά πιστεύεις στόν Χριστό; Θέλεις νά ἀκολουθεῖς τόν Χριστό; Πού σημαίνει –δέν γίνεται ἀλλιῶς αὐτό– πρέπει νά ἀπαρνεῖσαι τόν ἑαυτό σου. Ἔχεις μυαλό νά καταλάβεις ὅτι τό νά ἀπαρνεῖσαι τόν ἑαυτό σου δέν εἶναι καταστροφή σου, ἀλλά εἶναι ἡ ζωή σου. Καταστρέφεις αὐτόν πού σέ καταστρέφει, τήν ὥρα πού ἀπαρνεῖσαι τόν ἑαυτό σου. Ἡ ὄντως ὕπαρξή σου, ἡ ψυχή σου, σώζεται, ἀναζωογονεῖται.
Ὅσοι εἶναι τοῦ Χριστοῦ περνοῦν τό μαρτύριο τῆς συνειδήσεως. Αὐτό εἶναι μιά φράση, ἄς ποῦμε· δέν καταλαβαίνει κανείς τίποτε. Ὅταν θά μπεῖ σ᾿ αὐτό τό μαρτύριο, ὅταν θά θελήσει νά ζήσει χριστιανικά κανείς, θά μαρτυρήσει, θά χυθεῖ αἷμα μέσα του· ὄχι ἀστεῖα.
Ἡ ταπεινή μου γνώμη εἶναι ὅτι ὅσοι θελήσουν νά πιστέψουν, νά κάνουν αὐτό τό τόλμημα νά πιστέψουν ἀληθινά, θά βροῦν τόν δρόμο. Ἀλλά θά ἀπαρνηθεῖς τόν ἑαυτό σου· δέν γίνεται ἀλλιῶς. Μετά ὁ Θεός τά κανονίζει ἔτσι, ὁ Κύριος τά κανονίζει ἔτσι, πού ὄχι ἁπλῶς μᾶς σώζει, ὄχι ἁπλῶς μᾶς ἔχει στόν δρόμο τῆς σωτηρίας, ὄχι ἁπλῶς μᾶς βοηθάει, ἀλλά κατά κράτος καί ἀπό μᾶς νικημένος ὁ σατανᾶς, κατά σχετικό τρόπο βέβαια σ᾿ αὐτό τόν κόσμο, ἀλλά καί θά συμβασιλεύουμε μέ τόν Χριστό.
Ἐμεῖς θά πέσουμε νά προσκυνήσουμε τόν Θεό. Πάντοτε αὐτή νά εἶναι ἡ θέση μας, ἡ στάση μας. Αὐτό εἶναι τό ἀληθινό βίωμα, ἅμα πορεύεσαι φυσιολογικά, σωστά. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, σκύβει ὁ Θεός ἐπάνω στόν ἄνθρωπο. Ὁπότε κι ἐσύ μαζί μέ τόν Χριστό νικᾶς ὄντως. Καί οἱ προσευχές μας, ἡ πίστη μας, ἡ ὅλη σωστή σχέση μας μέ τόν Θεό, ὁ ὅλος ἐξαγιασμός μας ἐπηρεάζει τήν ὅλη ἀνθρωπότητα, τήν ὅλη οἰκουμένη.
27/09/2003