Κυριακή Δ´ Λουκᾶ, Σπορέως (Λουκ. 8, 5-15)
Ὁ σπόρος τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καί ἡ γῆ τῆς ψυχῆς μας
Ἑρμηνεύοντας τήν παραβολή ὁ Κύριος, ἀναφέρεται σέ τέσσερις κατηγορίες ἀνθρώπων. Ἡ πρώτη εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἀκοῦν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά σάν νά μήν τόν ἀκοῦν. Ἀμέσως ἔρχεται ὁ διάβολος καί τόν παίρνει ἀπό τίς καρδιές τους. Καί αὐτό δέν γίνεται τυχαῖα. Εἶναι σάν κουφός ὁ ἄνθρωπος, ἀπρόθυμος, ἀναίσθητος, δέν προσμένει τόν λόγο τοῦ Θεοῦ μέ ἀγάπη καί μέ διάθεση καλή· τελικά δηλαδή ἡ ψυχή του εἶναι σάν πατημένη γῆ, γι᾿ αὐτό δέν πιάνει ὁ σπόρος.
Ἡ δεύτερη κατηγορία εἶναι ἐκεῖνοι οἱ χριστιανοί οἱ ὁποῖοι ἀκοῦν μετά χαρᾶς τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἐνθουσιάζονται, χαίρονται, εὐχαριστιοῦνται, ἀλλά δέν ἔχουν ρίζα, καί γι᾿ αὐτό δέν βαστοῦν πολύ. Μέ τίς πρῶτες δυσκολίες καί ἀντιξοότητες, μέ τούς πρώτους πειρασμούς τά παρατοῦν ὅλα.
Ἡ τρίτη κατηγορία εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἔχουν ζῆλο· θά ἔλεγε κανείς ὅτι βαθιά-βαθιά μέσα στήν ψυχή τους πιστεύουν, εἶναι σοβαροί ἄνθρωποι, «καλοί» χριστιανοί, ἔχουν διάθεση καί κάνουν κόπο, ἀλλά ὅμως μπερδεύουν τήν ὅλη πνευματική ζωή μέ τή ζωή τῆς ἁμαρτίας, τήν κοσμική ζωή. Θέλεις δέν θέλεις βέβαια, ἕνα σωρό μέριμνες θά σέ περιτριγυρίσουν, θά σέ τυλίξουν. Ὅμως μή δίνεις τήν καρδιά σου στόν πλοῦτο, στίς ἡδονές. Γιατί ὅλα αὐτά πνίγουν τόν ἄνθρωπο καί δέν βοηθοῦν, ὥστε ὁ σπόρος τοῦ Θεοῦ νά καρποφορήσει μέσα του.
Καί ἔρχεται ὁ Κύριος στήν τέταρτη κατηγορία, σέ αὐτούς πού ὁ σπόρος τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ἔπεσε σάν σέ καλή γῆ. Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος κάνει ἀγώνα νά κόψει τά ἐλαττώματά του, νά ξεριζώσει τήν ἁμαρτία, τίς ἐπιθυμίες –δέν κάνει τά κέφια του, δέν παρασύρεται ἀπό εὐχαριστήσεις– ἐκεῖνος καλλιεργεῖ τήν ψυχή του καί γίνεται καλή καί ἀγαθή. Σ᾿ αὐτόν ἔρχεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καί καρποφορεῖ.
Ἀπό τή μιά πλευρά ὅλο τό θέμα εἶναι ἡ καλή καί ἀγαθή γῆ, ἡ καλή καί ἀγαθή καρδιά. Ἀπό τήν ἄλλη, χρειάζεται καί νά ὑπομένουμε καί νά περιμένουμε, καί ὅλα αὐτά νά τά κάνουμε μέ πολύ καλή διάθεση καί χαρά. Καί ὅσες δυσκολίες κι ἄν συναντήσουμε, πάντοτε νά σκεπτόμαστε ὅτι θά ἔρθει ἡ ὥρα πού θά ἀρχίσει μέσα στήν καρδιά μας νά γονιμοποιεῖται καί νά καρποφορεῖ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.